სხვლა ანუ მცენარის ზედმეტი ფოთლების მოცილება საკმაოდ გავრცელებული პრაქტიკაა კანაფის კულტივატორებს შორის, რადგან ეს პროცესი საშუალებას აძლევს მცენარეს მეტი ენერგიის რესურსი გამოიყენოს კვირტების განვითარებაზე. ფოთლების მოშორება ასევე სინათლის და ჰაერის ყველა კვირტის უბნამდე თანაბრად მიწოდებას უზრუნველყოფს. უცნაურია, მაგრამ ამასთან ერთად ახალმა კვლევამ აჩვენა, რომ კანაფის მცენარის ორჯერ გასხვლა შესაძლოა კანაბინოიდების შემცველობის გაზრდის ყველაზე ეფექტური გზა იყოს.
გასხვლა კანაფის მცენარის არქიტექტურას აუმჯობესებს
გასხვლა კანაფის სტრუქტურის შეცვლის ერთადერთი გზა ნამდვილად არაა. ზოგადად, პრაქტიკა ზედმეტი ფოთლების, ტოტებისა და ღეროების მოცილებას მოიცავს, მაგრამ ზოგი მებაღე უფრო რბილი მეთოდის გამოყენებას ამჯობინებს, რაც მხოლოდ ზედმეტი ფოთლების მოცილებას გულისხმობს. ახალი კვლევის ავტორებმა ექსპერიმენტი ჩაატარეს რვა სხვადასხვა „მცენარეთა არქიტექტურის მანიპულირების მეთოდით“ და დააკვირდნენ როგორ იმუშავა თითოეულმა მეთოდმა მოსავლის რაოდენობასა და კანაბინოიდების კონცენტრაციაზე, რათა დაედგინათ რომელი ტექნიკაა ყველაზე მომგბიანი.
შედეგებმა აჩვენა, რომ ზედმეტი ფოთლების მოშორება ყველაზე მეტად აძლევს სინათლეს საშუალებას, რომ მცენარის ქვედა ყვავილებს მიაღწიოს, ასევე ყბელაზე მეტად აუმჯობესებს ჰაერის ნაკადს, რაც საბოლოოდ კანაბინოიდების უფრო ერთგვაროვანი პროფილისჩამოყალიბებას განაპირობებს. სხვა შემთხვევებში მცენარის ქვედა ნაწილში არსებულ ნაყოფს სინათლის საკმარისი რაოდენობა ვერ აღწევდა, რამაც მცენარეში THC-ს და CBD-ს ბევრად ნაკლები კონცენტრაციის წარმოქმნა განაპირობა.
საერთო ჯამში მკვლევარებმა დაადგინეს, რომ კანაფის ორჯერ (ვეგეტაციის ფაზაში და ყვავილობის დაწყებამდე) გასხვლა ზეთების მაქსიმალურად დიდი რაოდენობის წარმოქმნას იწვევდა. დაკვირვების ქვეშ მყოფი მცენარის ჯიშები, რომლებიც სტანდარტულად 0,794 გრამ ტეტრაჰიდროკანაბინოლის მჟავას (THCA, რომელიც კარბოქსილირებისას THC-დ გარდაიქმნება) და 14,099 გრამ კანაბიდიოლის მჟავას (CBDA -> CBD) გამოიმუშავებდნენ, ორჯერადად გასხვლის შემდეგ საექსპერიმენტო ძირებმა ეს რიცხვები 1,119 და 22,446-მდე გაზარდა, რაც ნამდვილად მნიშვნელოვანი სხვაობაა.
აღსანიშნავია ისიც, რომ იმავე მკვლევარებმა ჩაატარეს იდენტური კვლევა ორ სხვა ჯიშზე, იმ განსხვავებით რომ ამჯერად შედეგები სულ სხვანაირი იყო, ამჯერად ფოთლების მოშორებამ კანაბინოიდების შემცველობა მნიშვნელოვნად ვერ გაზარდა. მათ დაასკვნეს, რომ მცენარის არქიტექტურული მანიპულირება ყოველთვის არ იძლევა ერთსა და იმავე ეფექტს სხვადასხვა შტამებზე ანუ მცენარის რეაფირება გასხვლაზე მის გენოტიპზეა დამოკიდებული.
საბოლოოდ არის თუ არა კანაფის გასხვლა აუცილებელი
როგორც უკვე აღვნიშნეთ, ყველა მებაღე ვერ ხედავს კანაფის გასხვლის აუცილებლობას და მათი აზრი ორად იყოფა. ისინი ვინც ამას აკეთებენ, როგორც წესი ამ საქმეს დიდი სიფრთხილით ეკიდებიან.
ფაქტია, რომ მცენარის სწორი სხვლა მასზე ყველა ვარიანტში დადებითად მოქმედებს, რადგან მცენარე მეტ ენერგიას ნაყოფის ჩამოყალიბებაში ხარჯავს და არა უფუნქციო ფოთლების ზრდაში და კვებაში.
გასათვალისწინებელია ის ფაქტორი, რომ გასხვლა მცენარეს გარკვეულ დონეზე სტრესავს, ამიტომ ეს მეთოდი დასაშვებია მხოლოდ ჯანმრთელ მცენარეზე და არავითარ შემთხვევაში ყვავილობის პერიოდში. ზემოთ ნახსენები კვლევის შედეგები საკმაოდ საინტერესოა, მაგრამ არ უნდა მივიჩნიოთ, რომ ზედმეტი ფოთლების მოშორება მცენარეში კანაბინოიდების შემცველობის ზრდას აუცილებლად გაოიწვევს.
